فرهنگ و هنر
- تحریریه
- فرهنگ و هنر
با چه اهدافی باید کتاب خواند و با این یار مهربان حشر و نشر داشت تا به نتیجه رسید و از کتاب بهرۀ لازم را برد. مصطفی ملکیان، نویسنده، مترجم، فیلسوف و روشنفکر نامدار کشورمان در گفت‌وگو با روزنامۀ اعتماد (7 بهمن 1402) سه هدف مهم برای کتابخوانی بیان کرده که در ادامه می‌خوانید.
- شاکر رئیسی
- فرهنگ و هنر
حتما اسم خیلی از فوبیاها را شنیده‌اید. «فوبیا» یک اختلال روانی است که شخص در اثر آن نسبت به بعضی چیزها احساس ترس و هراس می‌کند. مثلا بعضی‌ها نسبت به حیوانات خاصی فوبیا دارند. از آنها می‌ترسند. نزدیک‌شدن با آنها برایشان آزاردهنده است.
- تحریریه
- فرهنگ و هنر
اشاره: چند ماه پیش یادداشتی روایی با عنوان «زهراها» از یکی از نویسندگان صبح تفتان در این سایت منتشر شد که براساس سرگذشت واقعی چند زن بلوچ نوشته شده بود.
هفتۀ گذشته دکتر صلاح‌الدین شهنوازی از فرهیختگان بلوچ در پیامی به مدیرمسئول صبح تفتان نوشت: «امروز سری به صبح تفتان زدم. عناوین و خلاصۀ مطالب را خواندم. در بخش روایت، «زهراها» را خواندم. خوب بود، اما جای بحث داشت. فرهنگ فارس و دنیای دیگر را در میان بلوچ می‌خواهد تزریق کند.»
این نقد با نویسندۀ یادداشت که خودش هم بلوچ است، در میان گذاشته شد و او هم با طرح چند سؤال به نقد دکتر شهنوازی واکنش نشان داد. در ادامه چند پیام پرنکته بین نویسندۀ یادداشت و آن فرهیختۀ بلوچ رد و بدل شد که ترجیح دادیم شما همراهان سایت را هم به خواندن آنها دعوت کنیم.
- صابره سالارزهی
- فرهنگ و هنر
فرهنگ مفهوم گسترده‌ای دارد که شامل باورها، ارزش‌ها، و رفتارهای مطابق با ارزش‌های اجتماعی و هنجارهای موجود در جوامع بشری است. اما به‌طور کلی امروزه مفهوم فرهنگ در نوع و نگاه مردمان هر جامعه‌ای تعریف می‌شود؛ چراکه در طول زمان شرایط و نیازهای جامعه تغییر پیدا می‌کند و از آنجا که جوامع بشری همیشه آبستن هر نوع تغییراتی هستند، گاهی لازم است فرهنگ هم‌پای تکنولوژی و دنیای مدرنیته به پيش برود و در بعضی از نقاط جهان به‌روزرسانی شود تا بوی نای و کهنگی از پوسته و درون پلاسیده و زنگ‌زده‌ی جامعه زدوده شود.
- راضیه اسماعیل‌زهی
- فرهنگ و هنر
در این اندیشه‌ام که کتاب چطور توانست مرا نجات دهد. روزهایی بود که در حال غرق شدن بودم و همنشینی با کتاب بود که دست مرا می‌گرفت و از آن وضعیت هولناک می‌رهاند. من با کتاب بلند شدم و به راهم ادامه دادم.
- طیبه رادوزهی
- فرهنگ و هنر
انگار از همان زمان که انسان پا بر روی کرهٔ زمین گذاشت، دستورالعمل‌هایی برای موفقیت وجود داشته است. نردبانی یکسان که افراد با تلاش و کوشش از آن بالا می‌روند و از نظر جامعه موفق محسوب می‌شوند. این قوانین در طول سالیان یک جمله را به خورد مخاطبان داده‌اند :«مقصد را بدان، سخت کار کن، در مسیر بمان.» ظاهرا هم رسیدن به موفقیت برای همه ممکن است. مسیرهای استانداردی که برای این موضوع ساخته شده‌اند و حتی فقیرترین افراد جامعه هم می‌توانند از آن استفاده کنند فقط باید سعی کنند بهتر از همتایان خود باشند. اگر کسی می‌خواهد مهندس شود و یا دکتر و معلم و... باید مسیر مدرسه تا دانشگاه را بپیماید و سخت تلاش کند. اگر بعد از پیمودن مسیر راضی هم نبود چاره‌ای ندارد و باید همانجا که هست بماند. کامیابی و خوشبختی در این مسیرهای استانداردِ موفقیت، پاداش آخر کار است و جایی برای آن در مسیر وجود ندارد.
